De makers van mijn favoriete broodbeleg maken er een potje van. Dat geeft niet (behalve dan dat er in dat potje ook palmolie zit), maar op dat potje plakken ze een etiket met een taalfout.
Toch?
De makers van mijn favoriete broodbeleg maken er een potje van. Dat geeft niet (behalve dan dat er in dat potje ook palmolie zit), maar op dat potje plakken ze een etiket met een taalfout.
Toch?
Een verjaardagscadeau voor Mariska. Van vrienden die ook naar Zweden gingen. (*)
Heel soms wint een aardappel het van de snijmachine. Ik moet me gewoon groot houden, zal hij gedacht hebben.
Ik drink vanavond een borrel met ‘m.
Kop koffie voor Ben. Geen gebedel meer om onze bodempjes. Hij is tenslotte al tien.
Nou ja.. Vergeleken bij 762 dagen geleden is er vooruitgang..
Vrouw Holle is verdrietig, en de meesten doen alsof ze niet weten waarom:
Boom over ons pad, dus ochtendgymnastiek.
Het rechter boompje fluisterde, maar ik kon niet horen wat.
Een nieuw favoriet koffiekopje. De vorige doet het nog hoor! Ik wissel af. Wat me in deze mok aanspreekt zijn de molentjes; daar loop ik graag mee. En ze heeft geen oor. Hoef ik ook niet op m’n woorden te letten.
Maar het allerleukst: Ik heb nu er nu eindelijk een met een lange schaduw.