Mariska en ik besloten voor het eten nog even een paal uit de grond te trekken. Een goed idee, en het was met vijf minuten gedaan.
Toen ik de tractor wegzette besloot ik nog even gauw de mestbult aan te rijden. Dat was geen goed idee. Na een uur zwoegen en zweten met mestvorken heeft onze favoriete overbuurman mijn tractor met zijn tractor losgetrokken.
Want hij heeft een grotere.
Heel vernederend.
Misschien was dit haar lang gekoesterde wens..
Het zal, maar ze moet op afroep beschikbaar zijn. Ze zat zo diep met haar banden, dat als ze spinden het naar loempia’s rook.