Op deze eerste kerstdag zijn we met z’n vieren met de auto naar oma Mieze geweest voor het kerstontbijt. Op de heenweg zag ik in de binnenspiegel een klein stukje van Han z’n voorhoofd, met daarbovenop z’n gel-kapsel. (..) Op het ene moment zit je zelf op de achterbank op weg naar de opa’s en oma’s in Heemstede, en een tel later ben je de papa achter het stuur. De tijd gaat snel. Heel snel. Ze worden al groot, onze mannen.
Als slaapliedje zingen we iedere avond ‘Ik ga slapen, ik ben moe’ voor ze. Daar zijn Mariska en ik allebei mee opgegroeid. Er is wel een verschil. Onze ouders zongen altijd:
Ik ga slapen, ik ben moe,
‘k sluit mijn beide oogjes toe,
Heere houd ook deze nacht,
over mij getrouw de wacht.
Wij hebben Han en Ben verteld dat wanneer er iemand doodgaat, het een ster wordt en dat diegene ’s nachts als ster goed op ons past. Het (bijna) afgelopen jaar zijn er in de wereld van Han en Ben alleen dieren doodgegaan. Qua slaapliedje is de stand op dit moment: ‘Haan, Poekie, Kaelie, Laggan, Knor houden ook deze nacht over ons getrouw de wacht’.
Goed – bovenstaande inleiding zodat jullie mijn wensen voor 2013 wat beter begrijpen: Ik wens jullie heel veel goeds, en vooral: héél korte slaapliedjes.
