Het stond op een pijler van een brug in Zweden. Behoorlijk klauteren, maar het was de moeite waard. Puzzelstukjes vielen op hun plek, toen ik het las. Met oneindig veel meer inzicht klom ik weer omhoog. Ik voelde me Mozes met één (soort van) gebod.
Boven wachtte m’n moeder. Voor haar was het geen nieuws, natuurlijk.
En nu weten jullie het ook.
Hier was ’t:
