Vanmiddag monteerde ik een bureau voor Han en Ben. De klus was fysiek eenvoudig, en mentaal best spannend. Voor Han en Ben waren de lades leeg, en voor mij zaten ze vol herinneringen; het is het vroegere bureau van mijn vader. Ik ga erover schrijven, net als over het krukje, besloot ik.
In gedachten zag ik het voor me op facebook: Een foto van het bureautje, in zinnen gegoten heimwee, en dan de reacties van de mensen die bij de foto zijn blijven steken:
'Ik loot graag mee!'
