bernardkuipers.nl Business analist | Programmeur

AuteurBernard

kittens (II)

Het is een beetje een ISO 6400-fotootje genomen vanuit een saai standpunt, maar het geeft in ieder geval een beeld van hoe het gaat met moederpoes en haar kroost. Er was nogal wat vraag naar. Het gaat goed met ze. Ondanks vijf kittens die haar leegzuigen komt ook moederpoes goed op gewicht. Bepalen wat mannetjes en vrouwtjes leek ons lastig, maar bleek heel eenvoudig: we namen de kittens apart van elkaar, en deden wat melk op onze vingers. Als hij het aflikte was het een kater, en als zij het aflikte was het een kattin. Deze methode werkt trouwens bij heel veel diersoorten. De stand is 4-1 voor de dames.

brief van de NS

Een brief van de NS. Mijn jaarkaart loopt straks af, maar ik kan voortaan een ander abonnement aanschaffen. Voor de grap zit ik even de algemene voorwaarden van dat abonnement te lezen (doet niemand). Ik moet voortaan inchecken. Bij herhaaldelijk niet inchecken: boete. Bij herhaaldelijk niet uitchecken: boete. Bij eerder dan een half uur voor aanvang van de reis inchecken: boete. (Daar gaan ze nog dik aan verdienen, overigens.) Terwijl ik, net als nu, een vast bedrag per maand ga betalen.

Hoe dat abonnement heet? 'Altijd Vrij'. Ik zou me bescheuren van het lachen als ik het niet zo triest zou vinden.

kittens

Al maanden zwierf ze bij ons in de buurt. Altijd op gepaste afstand vanwege de honden. Vaak in het zicht: In het weiland, in de rand van het bos, aan de overkant van een sloot. Ze had zich daardoor bij ons al een plekje verworven als 'ooghoekappeltje'. Voor zover wij weten is ze van niemand, en hield ze zich staande door zichzelf van voedsel te voorzien. Maandag meldde ze zich tijdens een behendigheidstraining bij Mariska op het veld. Mariska wilde haar verjagen, maar zag dat ze aan de voorkant graatmager was terwijl de achterkant eruitzag als een behaarde meloen. Een 'tienerzwangerschap'; ze is echt nog geen jaar. Het was tijd om te bevallen. De asielprocedure -geen dik boek uit een kast, maar een uiterst efficiënte en effectieve samenwerking tussen onderbuik en hersens- werd in gang gezet, en een minuut later gingen we op zoek naar een kraamkamer. In huis kon niet -want honden- dus het werd de stal. Het kattenvoer dat we nog hadden liet Maria zich goed smaken. Van kattenbevallingen wisten we niets. Een telefoontje naar onze favoriete dierenarts loste dat op. Samengevat is het wat eenvoudiger dan de bevalling van een schaap, paard, koe of varken, en wat moeilijker dan de geboorte van een kip.

Donderdagmiddag was het zover. 30°C, lange mauwen. Donderdagavond waren wij-die-geen-kat-meer-wilden in het bezit van een moederpoes en vijf kittens. Met een klein voorbehoud: Zodra het kan gaan we controleren of moederpoes een chip heeft, en we zullen ze laten testen op kattenleukemie. In principe mogen ze allemaal blijven. Want als niets ons niet gegund is, dan gaan we met overtuiging voor alles. Al wilden we na het overlijden van Poekie eigenlijk verdergaan als 'die ene boerderij zonder kat'.

Dit betekent wel dat we ons toch al immer groeiende 'nog-te-doen'-lijstje zullen moeten aanvullen met:

  • onderhandelingen opstarten bij diverse dierenartsen over castraties en sterilisaties;
  • een deksel van 3x3mtr voor de zandbak maken;
  • namen verzinnen omdat wij ook wel snappen dat we ze niet alle vijf Jezus kunnen noemen. Bovendien is de naam Maria ook afgekeurd. De huidige stand is overigens Lanz, Ursus, Fendt, Cormick, John Deere en Massey Ferguson;
  • muizenvallen te koop aanbieden op marktplaats. Ze is al een uitstekende muizenvanger gebleken, en we weten zeker dat ze nog beter is nu ze wat minder uitsteekt;
  • aandelen kattenvoer en koffiemelk kopen.

 

Waarschijnlijk vergeet ik nog veel.

Het allermooiste is dat we nu ook weten dat leven ons niet alleen zomaar verlaat, maar dat het ook zomaar komt. Hoewel we dat, gezien de hoeveelheid vliegen in huis, eigenlijk al wel wisten.

rommel

Afgelopen 30 april maakte ik deze foto. Ik weet nog dat ik dacht: 'Het is leuk om hier een foto van te maken, want straks is het allemaal opgeruimd!'. Dat was een vergissing. Het had geklopt als ik had gedacht: 'Het is leuk om hier een foto van te maken, want straks is alles begroeid!'. Nu doe ik het dus anders: ik maak er geen foto van. Ben benieuwd of het werkt…

thuiswerken

Het mooie van thuiswerken is dat je wat meer dingen ziet die echt belangrijk zijn. Hier een foto van mijn uitzicht van zojuist!

pen of bier

Afgelopen donderdagavond werkte ik mijn to-do-lijstje bij op een terrasje in Steenwijk. Ik schreef: 'Mijn Facebook-vrienden aantonen dat ik liever schrijf dan bier drink'.

Ik vink het *nu* af.

(Met dank aan Nicky Corts voor de foto!)

transparantie

Dit gebouw ken ik heel goed. Er worden op het moment een boel verhalen-waar-later-om-gelachen-wordt geboren.

In het artikel staat: 'De vele honderden vierkante meter glas in het gebouw – bedoeld om de transparantie te vergroten- zorgen aan de lopende band voor pijnlijke botsingen.'

Dus onze overheid vergroot haar transparantie door veel glas te gebruiken. Dat is net zo effectief als tijdens de zwangerschap veel lettervermicelli eten, zodat het kindje dat straks geboren wordt al kan lezen. Jammer! Het is wel geheel in lijn met het beleid: nìet zien wat er wèl is.

talenknobbel

Ik probeer zojuist mijn Facebook-gegevens bij te werken. Bij 'talen' vul ik in 'postnataal, fractaal, mentaal en hondsbrutaal', en… dat wil-ie niet opslaan!

Ben achterop

Ik zit aan de keukentafel, zie in mijn ooghoeken iets langsflitsen over het erf, en realiseer me pas seconden later wat ik gezien heb.

Han fietst!

Iets leuks nu: Han fietst zonder zijwieltjes! Eergisteren voor het eerst. Deze foto is van gisteren. Al meer dan een jaar verkondigde Han dat hij pas zonder zijwieltjes ging fietsen wanneer hij vijf was, en niet eerder. Maar afgelopen woensdag ging een zijwieltje stuk. Hij wilde fietsen en moest dus zonder, want… papa was niet thuis. Al vanaf de eerste minuut knalde hij met hoge snelheid over het erf, door het gras, over plankjes en stenen, etc. In niets leek het op een mannetje dat voor het eerst zonder zijwieltjes fietst. Stoer!

Over het feit dat mijn bijdrage hieraan bestond uit 'er niet zijn' denk ik nog wat na.

bernardkuipers.nl Business analist | Programmeur